نام بسیج یادآور خاطره عزیزترین نهاد و بزرگترین مردان تاریخ ما است. نهادی كه به تعبیر امام راحل تشكیل آن یقینا از بركات و الطاف جلیه خداوند تعالی بود.» و شجره طیبه و درخت تناور و پرثمری است كه شكوفه های آن بوی بهار وصل و طراوت یقین و حدیث عشق می دهد.
نام بسیج یادآور خاطره عزیزترین نهاد و بزرگترین مردان تاریخ ما است. نهادی كه به تعبیر امام راحل تشكیل آن یقینا از بركات و الطاف جلیه خداوند تعالی بود.» و شجره طیبه و درخت تناور و پرثمری است كه شكوفه های آن بوی بهار وصل و طراوت یقین و حدیث عشق می دهد. بسیج مدرسه عشق و مكتب شاهدان و شهیدان گمنامی است كه پیروانش بر گلدسته های رفیع آن، اذان رشادت و شهادت سرداده اند. بسیج میقات پا برهنگان و معراج اندیشه پاك اسلامی است كه تربیت یافتگان آن نام و نشان در گمنامی و بی نشانی گرفته اند. بسیج لشكر مخلص خدا است كه دفتر تشكیل آن را همه مجاهدان، از اولین تا آخرین امضا نمودند.»
این واژه ها و تعبیرهای بی نظیر و ملكوتی، اوصافی است كه مراد و مرشد بسیجیان، امام خمینی (رض) در آخرین پیام خود به مناسبت هفته بسیج ( ۲/۹/۱۳۶۷) صادر فرموده اند؛ امامی كه دوست و دشمن صداقت او در گفتار و دوری اش از مداهنه و مبالغه را تصدیق كرده و می كنند و این همه نشان از آن دارد كه هیچ نهادی والاتر و عزیز تر از بسیج در نگاه آن پیر روشن ضمیر نبوده است.
حق هم همین است؛ به ویژه آنگاه كه دشوارترین شب ها و روزهای پر خطر هشت سال دفاع مقدس را به یاد آوریم و نقش بسیج و بسیجی ها را در خلق حماسی ترین صحنه های تاریخ ایران و جهان مرور كنیم.
در آن صورت است كه ما نیز همگام با رهبر سفر كرده این امت، می پرسیم: حقیقتا اگر بخواهیم مصداق كاملی از ایثار و خلوص و فداكاری و عشق به ذات مقدس حق و اسلام را ارایه دهیم، چه كسی سزاوارتر از بسیج و بسیجیان خواهد بود؟!»
نوجوانان، جوانان و پیران جوانمردی كه داوطلبانه و بی هیچ ادعا روزهای سخت جنگ را مردانه پشت سر نهادند و بدون درخواست پاداش و سپاس، فقط برای ادای تكلیف، در برابر بی رحم ترین دشمنان این آیین و سرزمین سینه سپر كردند و البته فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر.»
هفته بسیج فرصت خوبی برای بازخوانی آن روزها و روزهای پس از آن است؛ روزهایی كه بسیجیان بازمانده كه نه، بازگشته از معراج، نه تنها قدر ندیدند و بر صدر ننشستند، كه گاه طعنه هم شنیدند و به حاشیه نیز رانده شدند. اما این فرزند و جانشین فرزانه امام بود كه بسیجی را همیشه حاضر در میدان می خواست و می خواهد. بسیجی گرچه مرد میدان های خطر و فداكاری است، اما فقط برای آن روزها نیست. هر روز و هر هفته از آن بسیج است و راه نجات نیز حضور جانانه آنان در میدان. باور باید كرد كه تنها راه نجات كشور بازگشت به فرهنگ بسیج و حاكمیت تفكر بسیجی بر همه عرصه ها است؛ چرا كه اگر بر كشوری نوای دل نشین تفكر بسیجی طنین انداز شد، چشم طمع دشمنان و جهان خواران از آن دور خواهد شد و الا هر لحظه باید منتظر حادثه ماند.»
تكریم بسیج، احترام به مردانگی و مروت است، پاسداشت جوانمردی و تضمین آینده است. بسیجیان نیازی به احترام و تجلیل ما ندارند. ما هستیم كه به آنان و به حضور فعالشان برای همیشه نیازمندیم. جنگ آزمون خوبی برای جدا شدن صف مدعیان و مردان حقیقت بود. شعار امروز اگر پشتوانه و سابقه ای در دیروز نداشته است، بسان همه شعارها است و نیازمند امتحان در روز مبادا.
خدا را سپاس كه رویش های بسیج همچنان پر ثمر و بركت خیز است، اما مباد كه نام آوران روزهای سخت از یاد بروند و در گرد و خاك بازی های روزگار دیده نشوند؛ چه رسد به آنكه خدای ناكرده كم لطفی و جفا ببینند. امام در پایان همان پیام فرمودند: من دست یكایك شما پیشگامان رهایی را می بوسم و می دانم كه اگر مسوولین نظام اسلامی از شما غافل شوند به آتش دوزخ الهی خواهند سوخت.»
سلام و صلوات خدا بر شهیدان بسیج و درود و بركات او بر ن و مردانی كه سنگر آنان را همچنان پاس داشته اند. این روزها بر همه آنان و بر رهبر بسیجیان جهان مبارك باد. یا لیتنی كنت معهم فافوز فوزا عظیما
درباره این سایت